Algemeen

Graag vertellen we u wat meer over de abacus.

De oudste gevonden rekenhulpmiddelen dateren van zo’n zesduizend jaar vóór Christus. De Romeinen gebruikten kleivormpjes of ‘tokens’, in de vorm van kegeltjes, bollen, piramidetjes en cilinders om getallen mee uit te drukken.
Ongeveer duizend jaar vóór Christus hebben de Chinezen deze kleivormpjes vervangen door kralen met een gaatje erin geboord. De kralen reeg men op rietstengels of koorden en later op houten of metalen pennen. Men stopte de houten of metalen pennen in een houten bakje en men had een telraam … abacus.
De abacus wordt al duizenden jaren gebruikt in China en Japan. Zelfs tot de dag van vandaag! De abacus wordt beschouwd als de voorloper van de computer (to compute = tellen). In 1946 werd er een rekenwedstrijd gehouden tussen een Japanner met abacus en een computer. De Japanner won overtuigend. Nog altijd kunnen ervaren abacusrekenaars veel berekeningen sneller uitvoeren dan rekenaars die gebruikmaken van een rekenmachine.
De kennis van het telraam kan in korte tijd geleerd worden, het gebruik ervan is een kunst. Men moet veel oefenen; zekerheid krijgt men door het voortdurend gebruik, niet door leren.
De veelzijdigheid van de abacus is de grondslag voor de naam van ons kantoor. Een veelzijdigheid en diepgang, welke aan geen enkel ander voorwerp kunnen worden toegedicht.

Hoe wordt de abacus gebruikt?

De abacus bestaat uit een raamwerk met een aantal staven waaraan boven de dwarsbalk twee kralen (bovenkralen) en eronder vijf kralen (onderkralen) zijn geregen. Een getal wordt weergegeven door een aantal kralen in een kolom tegen de middenbalk te schuiven. De bovenste kralen tellen hierbij voor vijf; de onderste voor één.
Iedere bovenkraal is gelijk aan vijf onderkralen van dezelfde rij. Iedere onderkraal is gelijk aan 10 van de aansluitende rechtse rij. De volgende afbeeldingen stellen derhalve resp. voor: 7, 9, 23, 356, 17.216 en 6.208.

Er worden maar drie vingers voor het rekenen gebruikt. De duim beweegt de onderkraal naar boven, de wijsvinger de bovenkraal naar beneden en de middelvinger de bovenkraal zowel naar boven als naar beneden. De overblijvende vingers moeten of gekruist zijn of naar boven wijzen, om onnodig aanraken van de kralen te vermijden.

Iedereen kan tot een bepaalde grootte met de abacus optellen, zonder dat het hem geleerd wordt. Neem bijvoorbeeld resp. ‘5 + 3’ en ‘13 + 9’.

Wilt u nog meer weten over de werking van de abacus, klik dan hier